zwemmen

Eindelijk was ze bij het meer aangekomen. Ze had er dagen voor gereisd, maar dit was de plek waar ze het liefst was, op dit moment. Het reizen zat haar in het bloed, en dat vond ze niet erg. Elke keer zag ze nieuwe plaatsen, ontmoette ze nieuwe dieren en vond ze een plaats waar ze langer wou blijven. En toch ging ze weg. Voor nieuwe plaatsen, nieuwe dieren en plaatsen net zo als de plaats waar ze nu was, maar dan toch een beetje anders. Dat was reizen. Dat deed ze, had ze altijd al gedaan, en zal ze altijd blijven doen. Ze was dus bij het meer aangekomen. Voorzichtig keek ze rond of er niemand was. Ze bevond zich toch op onbekend gebied. Als er iemand was die meende dat dit gebied van hem was, kon zij hem maar beter ontlopen. Hier leek echter niemand te zijn. Ze zuchtte opgelucht en ging naar het meer toe. Het was een tijd geleden dat ze had gezwommen, maar ze was het vast niet verleerd. Nee, dacht ze, toen ze een paar slagen zwom, dit gaat nog net zo goed als vroeger. Eigenlijk moest ze nu een plaats zoeken om te slapen en prooi vangen, maar dat kwam later. Eerst dit. Ze zwom een paar rondjes, dook onder en draaide op haar rug door het water. Heerlijk vond ze dit. Maar het begon nu al aardig donker te worden, en hoewel haar ogen gebouwd waren op de nacht, zocht ze nu toch maar liever een slaapplek op. Ze kwam het water uit. Ze droop helemaal van de nattigheid, maar dat vond ze niet erg en schudde zich uit. Eerst maar een rondje rond het meer lopen. Misschien kwam ze daar iets bruikbaars tegen. Eigenlijk wist ze dat het er niet zou zijn, daarvoor moest je meer het land op, maar toch zocht ze tussen de begroeiing, een paar meter bij het strand vandaan. Ze hield van water, ze was eraan gebonden. Door water kon je jagen, ontsnappen en gewoon zwemmen. En zij was er altijd het beste in. Bijna niemand kon sneller zwemmen, alleen de otters hield ze niet bij. Eindelijk vond ze een plek waar ze kon slapen. Het was nog iets meer het land op, iets wat haar ergerde, maar ze eigenlijk van wist dat het niet anders kon. Met een zucht schoof ze wat bladeren aan de kant en ging liggen. Nu maar wachten totdat de slaap ging komen. Morgen was een nieuwe dag.